POLSKA PODZIEMNA
W kolejną rocznicę powstania Armii Krajowej - 14 II 1942 r. - a w zasadzie przemianowania nań ZWZ i scalenia w jedną, oficjalną część Polskich Sił Zbrojnych - WP w okupowanej Ojczyźnie przypominamy jeden z piękniejszych wierszy o Polsce tamtych czasów. "Polskę Podziemną" napisał Stanisław Baliński w 1944 r. na emigracji w Londynie. Oto ona:
Moją ojczyzną jest Polska Podziemna,
Walcząca w mroku, samotna i ciemna.
Moim powietrzem jest wicher bez nieba,
Moim pokarmem jest krew w garści chleba,
A moim światłem, co płonie z daleka,
Jest nasze prawo i prawo człowieka.
Może mnie dławić ten bunt wiecznie żywy,
Ale bez niego nie będę szczęśliwy.
Mogę uciekać przed zmagań żałobą,
Ale już nigdy nie ujdę przed sobą.
Wśród wielu ojczyzn, co płyną w mgle cudnej,
Ja chcę tej jednej, tej wolnej, tej trudnej.
Z CARITAS W JÓZEFOWIE DLA HOSPICJUM IM. BŁ. KS. MICHAŁA SOPOĆKI W WILNIE
W Światowy Dzień Chorego – niedziela, 11 lutego - CARITAS przy Parafii NMP Królowej w Józefowie k. Legionowa podczas karnawałowego spotkania z niespodzianką zorganizowało aukcje na rzecz tych osób. Fundacja Niepodległości niejako tradycyjnie wsparła organizatorów naszymi produktami (vide foto).
Uzyskany dochód przeznaczono w ½ na pomoc związaną ze sfinansowaniem rehabilitacji i leczenia chorych Podopiecznych parafialnego Caritas, zaś połową wsparte zostanie polskie Hospicjum im. Bł. Ks. Michała Sopoćki w Wilnie*.
Dziękujemy organizatorom za wytrwałość w realizacji tak szczytnego przedsięwzięcia. Nasza współpraca również na innych polach umożliwia nam choć niemalże symboliczne, ale jednak wsparcie aktywnej społeczności lokalnej, która działając pro publico bono myśli i pamięta o tym, żeby wesprzeć również innych czyniących dobro.
Krótka informacja nt. Hospicjum poniżej.
Czytaj więcej: Z CARITAS W JÓZEFOWIE DLA HOSPICJUM IM. BŁ. KS. MICHAŁA SOPOĆKI W WILNIE
84. ROCZNICA DEPORTACJI POLAKÓW Z II RP NA SYBIR
12 lutego w Lublinie odbędą się obchody 84. rocznicy Masowych Deportacji Polaków na Sybir. To symboliczna data ponieważ nocą 10 lutego w 1940 r. sowieccy oprawcy zapoczątkowali kolejne fale wywózek ludności polskiej - ale nie tylko, bo również Ukraińców i Białorusinów, a także Bałtów - z terenów, które zajęli od września 1939 r.
Obchody organizuje Związek Sybiraków Oddz. Lublin z udziałem władz miejskich i wojewódzkich (samorządowych i państwowych)oraz IPN (oddz. L-n). Jak zawsze aktywny udział bierze XXVII Liceum Ogólnokształcącego im. Zesłańców Sybiru w Lublinie (vide program poniżej).
My zaś tradycyjnie również poniżej przypominamy tzw. Hymn Sybiraków, którego frazy w dużej mierze można określić jako historię Polski ostatnich wieków „w pigułce”.
W imieniu organizatorów, Sybiraków i ich potomków oraz własnym serdecznie zapraszamy.
Kilka zdjęć z przebiegu wydarzenia – spod Pomnika Matki Sybiraczki poniżej:
Czytaj więcej: 84. ROCZNICA DEPORTACJI POLAKÓW Z II RP NA SYBIR
KONFERENCJA AKCJA „BURZA” NA WOŁYNIU
26 stycznia 2024 r. o godz. 11:00 w sali konferencyjnej Oddziału IPN w Lublinie, ul. Wodopojna 2. Odbędzie się konferencja pt.: Akcja „Burza” na Wołyniu.
Zapraszamy zwłaszcza, że wystąpią wybitni praktycy zagadnienie (w tym z i związani z Fundacją i środowiskiem 27 Wołyńskiej DP AK).
PROGRAM KONFERENCJI
11:00 otwarcie konferencji
11:10 Adrian Lesiakowski (OIPN Lublin) Polskie ośrodki samoobrony na Wołyniu 1943–1944
11:30 dr Piotr Gawryszczak (OHP Lublin) Akcja „Burza” na Wołyniu
11:50 Jacek Bury (OHP Lublin) Geneza 27 Wołyńskiej Dywizji Piechoty AK
12:10 dr Leon Popek (AIPN Warszawa) Duchowieństwo rzymskokatolickie w polskich samoobronach na Wołyniu i w 27 WDP AK
12:30 zakończenie
UROCZYSTOŚCI DNIA SOBORNOSTI UKRAINY W LUBLINIE
W święto narodowe Ukrainy – Dzień Jedności i Niepodległości Ukrainy, zwany Dniem Sobornosti Towarzystwo Ukraińskie w Lublinie – na czele z Prezesem Grzegorzem Kuprianowiczem - jak co roku wraz z Konsulatem Generalnym Ukrainy zorganizowało 22 stycznia jego uroczyste obchody.
W Lublinie tradycyjnie odbyły się pod pomnikiem ku czci żołnierzy armii Ukraińskiej Republiki Ludowej (tzw. petlurowcy) na cmentarzu prawosławnym przy ul. Lipowej. Najważniejszymi ich elementami były prawosławne nabożeństwa: żałobne za dusze ukraińskich żołnierzy oraz dziękczynne za Ukrainę.
Oczywiście szczególny wymiar nadała im dekada heroicznej walki – obrony Ukrainy przed moskalską agresją. Idea jedności stała się kamieniem węgielnym walki wyzwoleńczej narodu ukraińskiego w poprzednich dziesięcioleciach. Także dziś pozostaje podstawową wartością narodu ukraińskiego walczącego o powrót ziem wschodnich spod okupacji kacapskiej pod uznaną międzynarodowo jurysdykcje państwa ukraińskiego. Ukraińcy znowu, jak przed stu laty muszą walczyć o swoją wolność, o prawo do istnienia… Walczą nie tylko dosłownie w obronie przed zniszczeniem państwa i narodu, ale również osłaniając Europę przed kremlowskim niepohamowanym imperializmem.
Przedstawiciele społeczności Ukraińskiej w Lublinie i uchodźców po 24 II 2022 r. , a także władz wojewódzkich Lubelszczyzny i Miasta Lublin oraz dowództwa Międzynarodowej Litewsko - Polsko – Ukraińskiej Brygady im. Wlk. Hetmana K. Ostrogskiego złożyli wieńce przy pomniku. Przedstawiciel Fundacji Niepodległości tradycyjnie zapalił biały i czerwony znicz.
Fotorelacja z wydarzenia poniżej:
Czytaj więcej: UROCZYSTOŚCI DNIA SOBORNOSTI UKRAINY W LUBLINIE
GLORIA VICTIS
„Mógłbym nazwać swe dzieciństwo sielskim anielskim, gdyby nie świeże wspomnienie o klęsce narodowej 1863 roku.” Józef Piłsudski
Pamiętajmy jednak, że to właśnie owo wspomnienie motywowało Marszałka do czynu niepodległościowego, który zwieńczył się odzyskaniem przez naszą Ojczyznę Niepodległości.
Przedstawiciele FN wraz z Rodzinami zapalili w te dni białe i czerwone znicze w wielu miejscach upamiętnienia walk i męczeństwa związanych z Powstaniem Styczniowym. Były to m.in.: Wzgórze Polak (związane z Bitwą pod Panasówką), Zwierzyniec (cmentarz Powstańców), Szczebrzeszyn (grób Powstańców zmarłych w tamtejszym szpitalu), Nowy Staw (mogiły „Ćwieków” poległych w Bitwie pod Brzezinami), oraz w Lublinie pod Krzyżem Powstańczym na Biernackiego, pomnikiem przy Poczekajce, Pomnikiem Powstańców w miejscu ich straceń, przy dzisiejszej ul. Gen. Mariana Langiewicza, a także pod Grobowcem Powstańców na cmentarzu przy Lipowej. Fotorelacja aut. Lucyny Omieczyńskiej, Piotra Głuchowskiego - Fedirko, Sylwii Kieruzel oraz Jana Fedirko na tej stronie w zakładce Multimedia/Galeria:
https://www.fundacja-niepodleglosci.pl/multimedia/2817-161-rocznica-wybuchu-powstania-styczniowego-na-lubelszczyznie
Zapraszamy serdecznie na lubelskie obchody 161. Rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego w Lublinie 22 stycznia 2024 r. (poniedziałek) – program poniżej:
„GDY TRĄBKI BOJOWEJ ROZLEGNĄ SIĘ SURMY”
Dołączając się do zaproszenia na obchody 161. rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego oraz 50 rocznicy śmierci gen. Karola Ziemskiego w Nasutowie i Nowym Stawie przypominamy o możliwości otrzymania publikacji z tym związanej.
Posiadamy dosłownie ostatnie egzemplarze wydawnictwa „POCZET BOHATERÓW POWSTANIA STYCZNIOWEGO NA LUBELSZCZYŹNIE w 160. rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego”.
https://www.fundacja-niepodleglosci.pl/9-dziaalno/aktualnoci/2712-wydalismy-poczet-bohaterow-powstania-styczniowego-na-lubelszczyznie
Publikacja ta w przystępny sposób choć po części przedstawia wkład naszego regionu - jednego z aktywniejszych obszarów walk powstańczych – w największy zryw niepodległościowy podczas zaborów. Wydawnictwo zawiera m.in. graficzne biogramy ośmiu spośród wielu bohaterskich Powstańców związanych z Lubelszczyzną.
W dużej mierze oparte jest na losach V Oddziału Wojsk Narodowych Województwa Lubelskiego Kajetan Cieszkowskiego „Ćwieka”. (Jedynej jednolicie umundurowanej partii powstańczej podczas tego zrywu niepodległościowego). Dziś dzieje „Ćwieków” odtwarzają grupy rekonstrukcji historycznej z Nasutowa (afiliowana przy Towarzystwie Patriotyczne im. gen. Karola Ziemskiego) oraz Stowarzyszenie Historycznemu im. Piątego Oddziału Wojsk Narodowych Województwa Lubelskiego zwanego "Ćwiekami" ze Starościna. Więcej nie tylko o tym w publikacji. Zapraszamy do lektury.
Zainteresowanych otrzymaniem publikacji zapraszamy do kontaktu z Fundacją.
„Gdy trąbki bojowej rozlegną się surmy,
Gdy wokół rozebrzmi już broń…”
Na rozwiązanie Armii Krajowej
19 stycznia 2024 przypada 79. rocznica samorozwiązania Armii Krajowej. Odbyło się ono na rozkaz Komendanta Głównego AK gen. bryg Leopolda Okulickiego ps. "Niedźwiadek", wydany w jego zakonspirowanej kwaterze w Częstochowie [treść rozkazu - w sekcji "Więcej"]
Jako komentarz - przypominamy wiersz, jaki na wieść o tym wydarzeniu napisał Kazimierz Wierzyński, przebywający na emigracji w Nowym Jorku.
Na rozwiązanie Armii Krajowej
Za dywizję wołyńską, nie kwiaty i wianki -
Szubienica w Lublinie. Ojczyste Majdanki.
Za sygnał na północy, bój pod Nowogródkiem -
Długi urlop w więzieniu. Długi i ze skutkiem.
Za bój o naszą Rossę, Ostrą Bramę, Wilno -
Sucha gałąź lub zsyłka na rozpacz bezsilną.
Za dnie i noce śmierci, za lata udręki -
Taniec w kółko: raz w oczy a drugi raz w szczęki.
Za wsie spalone, bitwy, gdzie chłopska szła czeladź -
List gończy, tropicielski: dopaść i rozstrzelać!
Za mosty wysadzone z ręki robotniczej -
Węszyć gdzie kto się ukrył, psy spuścić ze smyczy.
Za wyroki na katów, za celny strzał Krysta -
Jeden wyrok: do tiurmy. Dla wszystkich. Do czysta!.
Za Warszawę, Warszawę, powstańcze zachcianki -
Specjalny odział śledczy: "przyłożyć do ścianki".
* * *
Zwinąć chorągiew z masztu. Krepą jest zasnuta
Za dywizję Rataja, Okrzei, Traugutta.
Pociąć sztandar w kawałki. Rozdać śród żołnierzy,
Na drogę, niech go wezmą. Na sercu niech leży.
8 lutego 1945
50. ROCZNICA ODEJŚCIA NA WIECZNĄ WARTĘ GENERAŁA K.J. ZIEMSKIEGO
„Odchodzi od nas obywatel-żołnierz, szermierz Wolności, Prawdy, Dobra i Piękna.” Tak w jednym z nekrologów żegnano gen. Karola Jana Ziemskiego zmarłego na wychodźstwie w Londynie.
17 I 2024 roku mija pół wieku kiedy to na wieczną wartę odszedł jeden z najznamienitszych synów ziemi Lubelskiej - generał brygady Karol Ziemski ps. „Wachnowski”. Urodzony 27 maja 1895 r. w Nasutowie (obecnie gmina Niemce, Powiat Lubelski Ziemski). Edukację rozpoczął w Nasutowie, zaś od 1906 roku uczęszczał do Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie, gdzie w czerwcu 1914 roku otrzymał świadectwo dojrzałości. Po wybuchu I wojny światowej ukończywszy szkołę oficerską w Kijowie (armii carskie) w styczniu 1918 roku zgłosił się do I Korpusu Polskiego gen. Dowbór-Muśnickiego. Wraz z odzyskaniem niepodległości na ochotnika zaciągnął się do Wojska Polskiego. Organizował Warszawski Batalion Legii Akademickiej. Wkrótce wyruszył na front do Galicji. W stopniu porucznika brał udział w walkach o Lwów, już jako kapitan w wojskach liniowych walczył podczas wojny z moskalskimi bolszewikami. Jako oficer dyplomowany Sztabu Generalnego WP wykładał w Wyższej Szkole Wojennej. We wrześniu 1939 na czele 36 pułkiem piechoty Legii Akademickiej broni twierdzy Modlin. Po powrocie do stolicy z niewoli niemieckiej (jako ranny zostaje z niej zwolniony) rozpoczął działalność konspiracyjną zostając komendantem oddziałów bojowych Polskiego Związku Wolności. Przyjął pseudonim Wachnowski. Napisał podręcznik taktyki „Instrukcja walki powstańczej”. Po wybuchu Powstania Warszawskiego dowodził Grupą Północ Armii Krajowej i obroną Starego Miasta. We wrześniu 44 r. został mianowany na zastępcę dowódcy Powstania. Po wyzwoleniu z obozu jenieckiego objął kierownictwo Polskiej Misji Łącznikowej w brytyjskiej strefie okupacyjnej Niemiec. Po wojnie pozostał na emigracji. W Londynie współorganizował Stowarzyszenie Polskich Kombatantów i Koła AK. W 1963 powołany do Rady Narodowej na uchodźstwie. W 1964 roku mianowany przez gen. Wł. Anders do stopnia generała brygady.
Kawaler Orderów: Krzyż Kawalerski Polonia Restituta, Krzyż Virtuti Militari IV i V klasy. Odznaczenia: Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż AK, Krzyż Kombatancki.
Jak czytamy we wspomnianym nekrologu: „Jego życie pozostaje dla nas przykładem ofiarnej i bezinteresownej służby Polsce”.
Sumptem Fundacji Niepodległości w nasutowskim kościele dziesięć lat temu odsłonięto tablicę pamiątkową „Wachnowskiego” (foto poniżej – w rozwinięciu tej informacji).
Dorobek naszego bohatera stara się kontynuować, a zwłaszcza przekazywać dla młodego pokolenia Towarzystwo Edukacji Patriotycznej gen. K. Ziemskiego w Nasutowie.
Biogram Generała (powstały w ramach projektu FN Rok Żołnierzy Tułaczy – 2014) poniżej:
Czytaj więcej: 50. ROCZNICA ODEJŚCIA NA WIECZNĄ WARTĘ GENERAŁA K.J. ZIEMSKIEGO