„Bóg się rodzi, moc truchleje, Pan niebiosów objawiony...” kolędami rozpoczęło się tradycyjne spotkanie przedstawicieli lubelskich organizacji kombatanckich, kresowych, patriotycznych, z okazji Świąt Bożego Narodzenia 2024 i Nowego Roku 2025 w Trybunale Koronnym.
Podziękowania i życzenia noworoczne do licznie zebranych skierowała w imieniu Prezydenta Miasta Lublin dr. K. Żuka Wiceprezydent P. Anna Augustyniak oraz Przewodniczący Rady Miasta J. Pakuła. Po wspólnej modlitwie nastąpiło wzajemne składanie życzeń przy łamaniu się opłatkiem oraz dalszy ciąg kolędowania.
Spotkanie było jak co roku okazją do wręczenia przyznanych przez Prezydenta Miasta Lublin medali Merentibus Civitatis Lublin. W gronie odznaczonych: "W uznaniu za zasługi dla Ojczyzny i Miasta Lublin wniesione wieloletnią działalnością patriotyczną oraz szczególny wkład w upowszechnianie i ochronę dziedzictwa narodowego z podziękowaniem za dbałość o pamięć historyczną oraz utrwalanie tradycji niepodległościowych" znalazł się m.in. przedstawiciel Fundacji Niepodległości reprezentujący ją podczas tej uroczystości.
Wydarzenie w dniu 9 stycznia br. zakończył poczęstunek, który stanowił przedłużenie rozmów i sprzyjał kolejnym spotkaniom.

 Słowami "Wolność - Te Deum" (tak pięknie na stulecie odzyskania niepodległości wzniesione przez Marka Bałata) życzymy nam wszystkim Polakom właśnie tego co zawarte w jej treści na Jubileuszowy 2025 rok. Obyśmy się stali jej godni i umieli o nią dzielnie walczyć.

Za tę wolność, którą w Polsce z łaskawości Twojej mamy.
Tobie, Boże, dziękujemy – Ciebie, Boga, wysławiamy.

Za tę wolność i za pokój, którym cieszyć się możemy.
Ciebie, Boga, wysławiamy – Tobie, Boże, dziękujemy.

Za tę wolność, którą czasem „trudnym losem” nazywamy.
Tobie, Boże, dziękujemy – Ciebie, Boga, wysławiamy.

Za tę wolność i za szanse, które co dzień marnujemy.
Ciebie, Boga, wysławiamy – Tobie, Boże, dziękujemy.

Za tę wolność, której bronić aż do śmierci przysięgamy.
Tobie, Boże, dziękujemy – Ciebie, Boga, wysławiamy.

Za tę wolność wymarzoną, której sprostać nie umiemy.
Ciebie, Boga, wysławiamy – Tobie, Boże, dziękujemy.

Za tę wolność, którą z troską Twej opiece powierzamy.
Tobie, Boże, dziękujemy – Ciebie, Boga, wysławiamy.

Marek Bałata

https://www.youtube.com/watch?v=Cp54Dokf8ac

8 stycznia br. w Lublinie tradycyjnie miały miejsce uroczystości uczczenia 106. rocznicy zwycięstwa Powstania Wielkopolskiego i 105. Rocznicy II Powstania Śląskiego oraz 105. rocznicy Zaślubin Polski z Bałtykiem, a także 100. rocznicy powstania Grobu – Pomnika Nieznanego Żołnierza w Warszawie. 2025 rok to także milenium koronacji pierwszego Króla Polski – Bolesława Chrobrego.

Wydarzenie organizuje Społeczny Komitet złożony z kilkudziesięciu organizacji obywatelskich z udziałem m.in. Fundacji Niepodległości.

W jego ramach 27 grudnia ubr. w południe miało miejsce uroczyste złożenie kwiatów i zapalenie zniczy pod Pomnikiem Nieznanego Żołnierza na Placu Litewskim upamiętniające 105. rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego.

Program uroczystości – w ramach obchodów stulecia odbudowy Państwa Polskiego - poniżej:

Podnieś rękę, Boże Dziecię
Błogosław Ojczyznę miłą
W dobrych radach, w dobrym bycie
Wspieraj jej siłę Swą siłą...

Do słów staropolskiej kolędy dołączamy najlepsze życzenia, by to błogosławieństwo Nadziei i Pokoju, które przynosi Narodzony, wspierało Państwa oraz Państwa Bliskich przez cały, pełen tak ważnych wyzwań, Nowy Rok 2025!

Tradycyjnie w trzecią niedzielę grudnia – w tym roku 22. - odbyły się obchody rocznicy Sonderaktion na Kalinowszczyźnie. Zbrodnicza akcji „niszczenia elit państwa polskiego” przeprowadzana była na mocy rozkazu kanclerza III Rzeszy z dnia 12 września 1939 r.
„Sonderaktion Lublin” została rozpoczęta w listopadzie 1939 roku aresztowaniem m.in. nauczycieli, sędziów, adwokatów, księży i osadzeniu ich w więzieniu gestapo na Zamku Lubelskim. W przeddzień świąt Bożego Narodzenia - na cmentarzu żydowskim przy ul. Siennej - funkcjonariusze 102. batalionu policji niemieckiej rozstrzelali dziesięciu przedstawicieli lubelskiej inteligencji:
ks. prof. Michała Niechaja i prof. Czesława Martyniaka – wykładowców Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, Tadeusza Illukiewicza – starostę lubartowskiego, Józefa Dańkowskiego – starostę lubelskiego, doktora praw, legionistę, Bolesława Sekutowicza – prezesa Sądu Apelacyjnego, parlamentarzystę, członka Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, Stanisława Bryłę – sędziego Sądu Okręgowego, wicewojewodę lubelskiego, Edwarda Lipskiego – adwokata, radcę Urzędu Wojewódzkiego, Władysława Rutkowskiego – adwokata, urzędnika Prokuratorii Generalnej, Antoniego Krzyżanowskiego – dyrektora Gimnazjum im. Wacławy Arciszowej i Tadeusza Moniewskiego – dyrektora Gimnazjum im. Stanisława Staszica, członka Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego.
W tym samym czasie na żwirowisku w Lubartowie rozstrzelano 50 Polaków. Historycy oceniają, że SA tylko do wiosny 1940 r. pochłonęła co najmniej 50 tysięcy ofiar – zamordowanych przedstawicieli elit, inteligencji polskiej.
Uczestnicy uroczystości najpierw - o godz. 10 – zgromadzili się na Mszy św. w intencji Polaków z Lubelszczyzny zamordowanych przez okupantów niemieckich podczas Sonderaktion Lublin w kościele Salezjanów PW Matki Bożej Wspomożenia Wiernych. Kontynuacja miała miejsce pod pomnikiem przy ul. Kalinowszczyzna upamiętniającym ofiary egzekucji dokonanej/ych przez Niemców. Po odczytaniu apelu pamięci zapalono znicze i złożono kwiaty.
Kilka zdjęć z wydarzenia autorstwa przedstawiciela FN, który tradycyjnie zapalił podczas uroczystości białe i czerwone znicze poniżej – czytaj więcej: - w rozwinięciu tej informacji.
Jak co roku obchody tej tragicznej rocznicy zorganizował Oddział Miejski Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego im. Aleksandra Janowskiego, Koło Przewodników Miejskich i Terenowych im. Mikołaja S. Pajdowskiego i Muzeum Martyrologii „Pod Zegarem” – Oddział Muzeum Narodowego w Lublinie.

Kiedy patyna czasu powoli zaczyna przykrywać wydarzenia sprzed 43 lat warto przypomnieć, że nie wszystko, a w zasadzie nic z działań WRON-y (Wojskowa rada Ocalenia Narodowego) nie odbywało się zgodnie nawet z ówczesnym obowiązującym komunistycznym prawem. Złamany został zapis Konstytucji PRL mówiący o sposobie wprowadzania stanu wojennego.
Ówczesna konstytucja - najwyższy akt prawny, a nie nawet ustawa czy niższe akty prawne jak rozporządzenia - jasno określała że stan wojenny wprowadza Sejm jeśli trwa jego sesja, zaś pomiędzy nimi może to uczynić właśnie Rada Państwa (i powołała pozakonstytucyjną ww. „wronę”). W grudniu 1981 roku trwała sesja Sejmu PRL więc stan wojenny został wprowadzony w drodze zamachu stanu ponieważ uczyniła to Rada Państwa. Tu nie ma miejsca na żadne dywagacje, nie ma albo - albo, fakty są jasne, klarowne i oczywiste. Natomiast jeśli ktoś chce dywagować to niech zwróci uwagę, że komuniści nawet nie dochowali prawa, które sami ustanowili! (Tyle, tylko tyle i aż tyle).
Tak więc jak jasno z powyższego wynika wszyscy, którzy przyłożyli doń rękę są przestępcami nawet w świetle prawa, które sami ustanowili!

Co gorsza takie bezprawne działanie dało przyzwolenie na cały szereg zbrodni. Nawet jeśli działania przestępcze nie były na masową skalę to przede wszystkim uległo całkowitemu zatrucie życie publiczne, a bezkarność władzy miała paraliżować opór społeczny. Wystarczy sięgnąć do "Raportu o stanie wojennym" Marka Nowakowskiego.
Pytanie tylko czy współcześnie wyciągamy z tego wnioski.

Kilka zdjęć z wydarzenia autorstwa przedstawiciela FN, który tradycyjnie zapalił podczas uroczystości dla uczczenia jej bohaterów białe i czerwone znicze poniżej – czytaj więcej: - w rozwinięciu tej informacji.
Relacja z wydarzeń upamiętniających na portalu gł. organizatora Zarządu regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ Solidarność:
https://solidarnosclublin.pl/w-holdzie-ofiarom-stanu-wojennego/ 

W 43. rocznicę wprowadzenia przez władze komunistyczne – rodzimych zaprzańców - stanu wojennego Fundacja Niepodległości oddaje hołd tym wszystkim, którzy w różnorodny sposób stawili wówczas opór komunistycznej opresji - zamachowi stanu, wojnie wypowiedzianej przez wron-ę "czerwone pająki" narodowi. Szczególne wyrazy szacunek składamy wszystkim tym, którzy ponieśli ofiary w walce o wolną i niepodległą Polskę w okresie wojny jaruzelsko - Polskiej, zwłaszcza jego ówczesnej masowej reprezentacji narodu NSZZ SOLIDARNOŚĆ.

„Tak pamiętajmy Solidarność
- umorusaną farbą czarną,
nad powielaczem gdzieś w piwnicy,
lub w chmurze gazu na ulicy.
Nie u Kiszczaka w Magdalence,
z kieliszkiem białej wódki w ręce”.
Henryk Krzyżanowski

Nie zapomnijmy o 19:30 (pora ówczesnych „gadzinowych” wiadomości – głównego wydania programu informacyjnego reżimowej tvp) zapalić w oknach świec – Światełka Wolności i Solidarności.

Zapraszamy w imieniu organizatorów – główny Zarząd Regionu Środkowo-Wschodniego NSZZ Solidarność” - oraz własnym w najbliższy piątek na lubelskie uroczystości obchodów 13 XII - 43. rocznicy wprowadzenia stanu wojennego.
Pełen program obchodów poniżej – w rozwinięciu tej informacji.

We wtorek 10 grudnia 2024 w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej im. Hieronima Łopacińskiego w Lublinie odbyła się premiera opracowania naukowców z Politechniki Lubelskiej i Państwowego Uniwersytetu w Samarkandzie: Wokół opowiadania "Trębacz z Samarkandy". Jego autorami są Jerzy Montusiewicz, Jerzy Warakomski oraz Rahim Kayumov.

Monografia poświęcona jest możliwości zastosowania tłumaczenia automatycznego dzieł literackich na języki nienależące do tej samej rodziny językowej, a także badaniu jakości przekładu przez porównanie tekstów uzyskanych automatycznie z tłumaczeniami literackimi. Praca dotyczy tłumaczenia z języka polskiego na język uzbecki i tadżycki opowiadania Ksawerego Pruszyńskiego "Trębacz z Samarkandy", które powstało w 1942 roku.

Ksawery Pruszyński, literat, był korespondentem wojennym Polskich Sił Zbrojnych podczas II wojny światowej. Jego słynne opowiadanie opisuje wyjątkowe zdarzenie, jakie miało miejsce na szlaku wojennym polskich żołnierzy formujących armię po uwolnieniu z sowieckich łagrów. Mieszkańcy Samarkandy w Uzbekistanie zwrócili się do stacjonujących w okolicy żołnierzy Armii Polskiej w ZSSR pod dowództwem gen. Władysława Andersa do odegrania hejnału przed mauzoleum ich legendarnego przywódcy z przełomu XIV i XV wieku. Odtworzenie tej melodii przez wojskowego trębacza z Lechistanu miało zdjąć z narodu uzbeckiego klątwę, ciążącą na nim za zabicie trębacza na wieży świątyni w odległym kraju podczas dawnej wojny. Autor opowiadania powiązał tę legendę z krakowskim Hejnałem Mariackim.
Lubelscy naukowcy podczas swoich prac dokumentacyjnych w Uzbekistanie dotarli także do miejsc upamiętniających pobyt Polskiej Armii na Wschodzie (m.in. cmentarze wojenne). Tam narodziła się koncepcja przetłumaczenia polskiego opowiadania na języki używane w Uzbekistanie.

W oprawie wydarzenia wzięli udział rekonstruktorzy z Grupy Edukacji Historycznej Fundacji Niepodległości w oryginalnych mundurach i z wyposażeniem żołnierzy Armii Polskiej na Wschodzie/ 2 Korpusu Polskiego gen. Władysława Andersa. Spotkanie rozpoczęło się od odtworzenia Hejnału Mariackiego przy użyciu oryginalnej wojskowej trąbki sygnałowej z kolekcji naszego Muzeum Polskich Sił Zbrojnych. Udział GEH spotkał się z dużym uznaniem nie tylko organizatorów wydarzenia, ale także Pani Marii Pruszyńskiej – córki słynnego literata.

Opracowanie lubelskich naukowców jest dostępne bezpłatnie w PDF pod poniższym linkiem (wersja wielojęzykowa; oryginalne opowiadanie na s.144):
https://bc.pollub.pl/dlibra/publication/14210/edition/13867/content?ref=desc

tekst: Maciej Szymczak/ foto: Maciej Kozłowski