Wracamy do Lwowa, jest wieczór, 18 grudnia 2015 roku. Przebrany, wyschnięty i zadowolony wypakowuję laptopa, zobaczymy co tam na poczcie, w internecie i w ogóle wiadomości. Z niedowierzaniem przeglądam już kolejną stronę, gdzie kolejna grupa ogłasza swój sukces – ich właśnie zasługa, że lwy wróciły z tułaczki na miejsce. Zdziwienie, po kilku minutach zastępuje na mojej twarzy uśmiech. Wspaniale, tylko jedno małe „ale” skoro tak doskonale wiedzieliście, to gdzie byliście wczoraj ? Dzisiaj ? Dlaczego dopiero po oficjalnym komunikacie Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego ogłaszacie swój sukces ?

 „ Idę aleją, do miejsca, które zawsze mnie przyciąga niczym magnes. Ścieżką pośród rozłożystych , starych drzew, w tym magicznym jakby transie podróży do spotkania z przeszłością, historią i Nimi… 

Słońce promieniami bawi się tęczą kolorów niczym zabawką zaklętą w barwy wypełniające przestrzeń między niebem i ziemią, ogrzewa ręce i twarz, skupioną a zarazem uśmiechniętą nadchodzącą chwilą spotkania tego zakątka. Drga powietrze, myśli wciąż powtarzają historię; nazwiska, dzielnice, czas zaklęty w tym skrawku ziemi niczym w kapsule czasu.  

Budzik zawył niczym ranny zwierz, wywołując niczym cięcie miecza koniec snu. Spojrzenie na zegar, 2.30 rano – pora zrobić kawę , zabrać resztę bagażu i w drogę. Jeszcze 2.55 – telefon do Tomka ( Carlito) ,  „pobudka wstawaj !” w odpowiedzi słyszę – „chyba się nudzisz !” . Samochód czeka przed domem, już wczoraj załadowany, zatankowany , gotowy do długiej drogi. Z głośników słychać słowa „jeszcze raz ruszy ta zniszczona płyta, stary sprawdzony dobry blues..” Budka Suflera „Memu miastu na do widzenia” , przejeżdżam przez puste ulice zastanawiając się czy ciepło i dobra pogoda umilą nam całą drogę. Teraz „Piosenka o Wojtku” PANNY WYKLĘTE "WYGNANE", miły nastrój i klimat zaczarowują te ciemne godziny przed świtem. Carlito szybko ładuję się do samochodu, mamy też od Ewy Wielgat paczkę do Zamłynia, obiecane księdzu Janowi ciasta na święta, pierwszym przystankiem będzie Zamłynie, gościnne progi księdza Jana. Pierwsze rozczarowanie, a właściwie przysłowiowe wiadro zimnej wody na łby ! Kolejka na granicy niczym przerośnięty boa !

Powoli wracamy z wołyńskiego szlaku A.D. 2015. Przychodzi czas podsumowań i wspomnień. Tradycyjnie w świetlicy Środowiskowego Hufca Pracy nastąpi otwarcie wystawy podsumowującej nasze całoroczne działania na Ukrainie. Wszystkich chętnych zapraszamy. 13 listopada, godz. 16 00, świetlica ŚHP, ul. Łabędzia 16, Lublin