Dołączając się do zaproszenia na obchody 161. rocznicy wybuchu Powstania Styczniowego oraz 50 rocznicy śmierci gen. Karola Ziemskiego w Nasutowie i Nowym Stawie przypominamy o możliwości otrzymania publikacji z tym związanej.
Posiadamy dosłownie ostatnie egzemplarze wydawnictwa „POCZET BOHATERÓW POWSTANIA STYCZNIOWEGO NA LUBELSZCZYŹNIE w 160. rocznicę wybuchu Powstania Styczniowego”.
https://www.fundacja-niepodleglosci.pl/9-dziaalno/aktualnoci/2712-wydalismy-poczet-bohaterow-powstania-styczniowego-na-lubelszczyznie

Publikacja ta w przystępny sposób choć po części przedstawia wkład naszego regionu - jednego z aktywniejszych obszarów walk powstańczych – w największy zryw niepodległościowy podczas zaborów. Wydawnictwo zawiera m.in. graficzne biogramy ośmiu spośród wielu bohaterskich Powstańców związanych z Lubelszczyzną.
W dużej mierze oparte jest na losach V Oddziału Wojsk Narodowych Województwa Lubelskiego Kajetan Cieszkowskiego „Ćwieka”. (Jedynej jednolicie umundurowanej partii powstańczej podczas tego zrywu niepodległościowego). Dziś dzieje „Ćwieków” odtwarzają grupy rekonstrukcji historycznej z Nasutowa (afiliowana przy Towarzystwie Patriotyczne im. gen. Karola Ziemskiego) oraz Stowarzyszenie Historycznemu im. Piątego Oddziału Wojsk Narodowych Województwa Lubelskiego zwanego "Ćwiekami" ze Starościna. Więcej nie tylko o tym w publikacji. Zapraszamy do lektury.

Zainteresowanych otrzymaniem publikacji zapraszamy do kontaktu z Fundacją.

„Gdy trąbki bojowej rozlegną się surmy,
Gdy wokół rozebrzmi już broń…”

„Odchodzi od nas obywatel-żołnierz, szermierz Wolności, Prawdy, Dobra i Piękna.” Tak w jednym z nekrologów żegnano gen. Karola Jana Ziemskiego zmarłego na wychodźstwie w Londynie.
17 I 2024 roku mija pół wieku kiedy to na wieczną wartę odszedł jeden z najznamienitszych synów ziemi Lubelskiej - generał brygady Karol Ziemski ps. „Wachnowski”. Urodzony 27 maja 1895 r. w Nasutowie (obecnie gmina Niemce, Powiat Lubelski Ziemski). Edukację rozpoczął w Nasutowie, zaś od 1906 roku uczęszczał do Gimnazjum im. Stanisława Staszica w Lublinie, gdzie w czerwcu 1914 roku otrzymał świadectwo dojrzałości. Po wybuchu I wojny światowej ukończywszy szkołę oficerską w Kijowie (armii carskie) w styczniu 1918 roku zgłosił się do I Korpusu Polskiego gen. Dowbór-Muśnickiego. Wraz z odzyskaniem niepodległości na ochotnika zaciągnął się do Wojska Polskiego. Organizował Warszawski Batalion Legii Akademickiej. Wkrótce wyruszył na front do Galicji. W stopniu porucznika brał udział w walkach o Lwów, już jako kapitan w wojskach liniowych walczył podczas wojny z moskalskimi bolszewikami. Jako oficer dyplomowany Sztabu Generalnego WP wykładał w Wyższej Szkole Wojennej. We wrześniu 1939 na czele 36 pułkiem piechoty Legii Akademickiej broni twierdzy Modlin. Po powrocie do stolicy z niewoli niemieckiej (jako ranny zostaje z niej zwolniony) rozpoczął działalność konspiracyjną zostając komendantem oddziałów bojowych Polskiego Związku Wolności. Przyjął pseudonim Wachnowski. Napisał podręcznik taktyki „Instrukcja walki powstańczej”. Po wybuchu Powstania Warszawskiego dowodził Grupą Północ Armii Krajowej i obroną Starego Miasta. We wrześniu 44 r. został mianowany na zastępcę dowódcy Powstania. Po wyzwoleniu z obozu jenieckiego objął kierownictwo Polskiej Misji Łącznikowej w brytyjskiej strefie okupacyjnej Niemiec. Po wojnie pozostał na emigracji. W Londynie współorganizował Stowarzyszenie Polskich Kombatantów i Koła AK. W 1963 powołany do Rady Narodowej na uchodźstwie. W 1964 roku mianowany przez gen. Wł. Anders do stopnia generała brygady.

Kawaler Orderów: Krzyż Kawalerski Polonia Restituta, Krzyż Virtuti Militari IV i V klasy. Odznaczenia: Krzyż Walecznych, Złoty Krzyż Zasługi, Krzyż AK, Krzyż Kombatancki.
Jak czytamy we wspomnianym nekrologu: „Jego życie pozostaje dla nas przykładem ofiarnej i bezinteresownej służby Polsce”.
Sumptem Fundacji Niepodległości w nasutowskim kościele dziesięć lat temu odsłonięto tablicę pamiątkową „Wachnowskiego” (foto poniżej – w rozwinięciu tej informacji).
Dorobek naszego bohatera stara się kontynuować, a zwłaszcza przekazywać dla młodego pokolenia Towarzystwo Edukacji Patriotycznej gen. K. Ziemskiego w Nasutowie.
Biogram Generała (powstały w ramach projektu FN Rok Żołnierzy Tułaczy – 2014) poniżej:

„Bóg się rodzi, moc truchleje. Pan niebiosów objawiony…” kolęda „Pieśń o Narodzeniu Pańskim” autorstwa Franciszka Karpińskiego – poety wywodzącego się z kresów – rozpoczęła tradycyjne noworoczne spotkanie w Trybunale Koronnym.
Spotkanie opłatkowe z władzami miasta Lublina organizacji kombatanckich, kresowych, niepodległościowych miało miejsce we wtorek 16 stycznia br. Podziękowania i życzenia noworoczne do licznie zebranych skierował Wiceprezydent Miasta Lublin M. Banach oraz Przewodniczący Rady Miasta J. Pakuła. Po wspólnej modlitwie nastąpiło wzajemne składanie życzeń przy łamaniu się opłatkiem oraz kolędowanie.
Była to również okazja do wręczenia odznaczeń Prezydenta Miasta „Zasłużony dla Miasta Lublina”. Otrzymali je lubelscy kombatanci i działacze niepodległościowi m.in.: J. Krzyżanowski (wieloletni przewodniczący WROPWiM), Z. Nasalski (wieloletni dyr. Muzeum na Zamku) , J. Adamski (Prezes Fundacji Pomocy Szkołom Polskim na Wschodzie im. T. Goniewicza) oraz K. Choina i J. Godlewski, a także M. Wątorski działacze NSZZ SOLIDARNOŚĆ (wieloletni Członkowie Zarządu Regionu Środkowo-Wschodniego).
Całość zakończył poczęstunek, który stanowił przedłużenie rozmów i sprzyjał kolejnym spotkaniom.
Korzystając z okazji składamy wszystkim jeszcze raz noworoczne życzenia błogosławieństwa Bożego. Niech się darzy!

Na stronach internetowych Radia Lublin jest już dostępny reportaż radiowy red. Magdy Grydniewskiej "Lwowska Spółka Gazolina", który swoją antenową premierę miał 9 stycznia 2024 r.,  w wieczornym paśmie reportażowym lubelskiej rozgłośni. Materiał jest efektem rozmów Autorki z potomkami twórców spółki (prawnukiem Mariana Wieleżyńskiego - Zbigniewem Jamrozem i wnuczką dyrektora Bronisława Wojciechowskiego - Teresą Bochwic) oraz z historykami z Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego (dr.hab. Tomaszem Nowickim i dr.hab. Piotrem Rachwałem), którzy na zaproszenie Fundacji Niepodległości badali dzieje Gazoliny. Okazją do nawiązania kontaktów reportażystki z rozmówcami była konferencja naukowa „Wspólna praca, wspólny plon – sukces spółki paliwowej Gazolina w II RP”, którą zorganizowaliśmy w październiku ubiegłego roku.

Konferencja poświęcona była dokonaniom twórców Spółki Gazolina SA – powołanej do życia w 1912 roku przez Mariana Wieleżyńskiego i Władysława Szaynoka, którzy jako pierwsi w Europie skroplili gaz ziemny i przesłali go rurociągiem w Zagłębiu Drohobyckim.
Świadomi potencjału finansowego przedsięwzięcia, pragnęli ochronić spółkę przed przejęciem przez obcy kapitał, aby pozostała ona w polskich rękach – zdecydowali więc oprzeć się na nowatorskim w tamtych czasach akcjonariacie pracowniczym.
W efekcie stworzyli potężne przedsiębiorstwo paliwowe, które miało znaczący udział w budowaniu potencjału ekonomicznego odrodzonej Rzeczypospolitej.

Konferencja została zrealizowana jako element projektu „Badania i upowszechnienie nowatorskich dokonań gospodarczych i społecznych Spółki Gazolina w II RP” dofinansowanego przez Ministra Nauki i Edukacji w ramach programu Nauka dla Społeczeństwa (nr identyfikacyjny: NdS/550914/2022/2022).

Link do strony internetowej, na której dostępny jest radiowy reportaż: https://radio.lublin.pl/2024/01/09-01-2024-magda-grydniewska-lwowska-spolka-gazolina/

Z wielkim smutkiem przyjęliśmy wiadomość, że w czwartek 11 stycznia 2024 r. odszedł do wieczności Adam Chłopek – pedagog, społecznik, strażnik tożsamości narodowej, wielki orędownik polskości na Ukrainie.
Założyciel i dyrektor Polskiej Sobotniej Szkoły im. św. Królowej Jadwigi w Drohobyczu, funkcjonującej od 1993 r.; Członek Zarządu Federacji Organizacji Polskich na Ukrainie od 2000 r.; Prezes Zjednoczenia Nauczycieli Polskich na Ukrainie i inicjator powstania oraz dyrektor Ogólnoukraińskiego Metodyczno - Koordynacyjnego Centrum Nauczania Języka i Kultury Polskiej przy Zjednoczeniu Nauczycieli Polskich od 1998 r.; inicjator utworzenia Domu Polskiego w Drohobyczu.
Z pasją i bezinteresownie od wielu lat działał na rzecz budowy polskiej wspólnoty na Ukrainie w ramach organizacji, które w dużej mierze powstały z jego inicjatywy. Działalność Adama Chłopka przede wszystkim koncentrowała się na terenie Drohobycza i obwodu lwowskiego, ale poprzez udział w ogólnoukraińskich instytucjach oświatowych, oddziaływał na cały kraj. Jego działalność dydaktyczna służyła pomocą szkołom polskojęzycznym na Ukrainie. Z jego inicjatywy i dzięki jego zaangażowaniu Związek Nauczycieli Polskich na Ukrainie pozyskał w 2000 r. nieruchomość przy ul. Truskawieckiej 9 w Drohobyczu, która po przeprowadzeniu remontu kapitalnego stała się siedzibą ZNPnU i Domu Polskiego, a także Izby Pamięci Bruno Schulza.
Fundacja Niepodległości miała zaszczyt współpracować z Adamem Chłopkiem od wielu lat, przede wszystkim na niwie prac konserwatorskich dotyczących polskiego dziedzictwa kulturowego. To z jego inicjatywy, od 2013 r., prowadzone były systematyczne prace zabezpieczające przy nagrobkach i obiektach pochodzącego z końca XVIII w. dawnego cmentarza rzymskokatolickiego w Drohobyczu . We współpracy z polskim Ministerstwem Kultury i Dziedzictwa Narodowego, przy wsparciu logistycznym Fundacji Niepodległości, do 2020 r. zorganizował zabezpieczenie ponad 500 nagrobków oraz remont kaplic grobowych Neumannów i Nahlików. W 2017 r. zainicjował program badań i konserwacji XVIII w. polichromii w kościele parafialnym (pochodzącym z XV w.) pw. Wniebowzięcia NMP, św. Krzyża i św. Bartłomieja w Drohobyczu. W efekcie m. in. starań Adama, w 2019 r., został wykonany pierwszy etap konserwacji polichromii w kaplicy św. Anny tego kościoła. Prace będą kontynuowane w przyszłości. W 2018 r. przeprowadził remont I kondygnacji dzwonnicy przy tym kościele, adaptując pomieszczenie na potrzeby wystaw czasowych. Również z jego inicjatywy wykonano konserwację ołtarzy – barokowego i neobarokowego oraz rokokowej ambony – w kościele parafialnym pw. Wniebowzięcia NMP w Rudkach.
We współpracy z parafią zorganizował na terenie kościelnym Izbę Pamięci Aleksandra Fredry.
Wszechstronna działalność Adama była dostrzegana i doceniana – otrzymał wiele odznaczeń i wyróżnień, m.in. został odznaczony przez prezydenta RP Andrzeja Dudę Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski „za wybitne zasługi w rozwijaniu polskiego systemu oświatowego, za działalność na rzecz polskiej mniejszości narodowej na Ukrainie”.
Adam Chłopek był nie tylko znakomitym pedagogiem, społecznikiem oraz propagatorem oświaty i kultury polskiej na Ukrainie. Przez osoby, które miały z nim styczność zostanie zapamiętany jako dobry, ciepły i pełen życzliwości wspaniały człowiek. Niech spoczywa w Pokoju!
Piotr Mazur

 9 stycznia br. w Lublinie będą miały miejsce uroczystości uczczenia 105. rocznicy zwycięstwa Powstania Wielkopolskiego , 85. rocznicy śmierci Romana Dmowskiego i Wojciecha Korfantego, 150. rocznicy urodzin Wincentego Witosa, a także oraz 100. rocznicy reformy walutowej
Wydarzenie organizuje Społeczny Komitet złożony z kilkudziesięciu organizacji obywatelskich z udziałem m.in. Fundacji Niepodległości.

W ramach wydarzenia 27 grudnia ubr. w południe miało miejsce uroczyste złożenie kwiatów i zapalenie zniczy pod Pomnikiem Nieznanego Żołnierza na Placu Litewskim upamiętniające 105. rocznicę wybuchu Powstania Wielkopolskiego.

Serdecznie zapraszamy!

Program uroczystości – w ramach obchodów stulecia odbudowy Państwa Polskiego - poniżej:

 W 120. rocznicę urodzin Sejm RP ogłosił rok 2024 Rokiem Arcybiskupa Antoniego Baraniaka.
Kapłan niezłomny urodził się 1 stycznia 1904 roku w Sebastianowie (Wielkopolska, obecnie powiat śremski, gmina Książ Wielkopolski).
Był Salezjaninem, sprawował funkcję Sekretarza Prymasów Polski Augusta Hlonda (1933–1948) oraz Stefana Wyszyńskiego (1949–1951), biskup pomocniczy gnieźnieński w latach 1951–1957, arcybiskup metropolita poznański w latach 1957–1977.
W ramach walki komunistów z Kościołem (zwłaszcza katolickim) aresztowany w nocy z 25 na 26 września 1953 wraz z Prymasem Stefanem Kardynałem Wyszyńskim. Był wieziony w Areszcie Śledczym na Mokotowie. W warszawskiej katowni przez 3 lata poddawano go niezwykle brutalnemu śledztwu pomimo iż był kapłanem, a raczej właśnie dlatego i z racji na bliska współpracę z Prymasem. Przede wszystkim chciano złamać go, aby wymusić fałszywe zeznania – skompromitować Prymasa Wyszyńskiego. Uzyskanie takich zeznań umożliwiłoby wytoczenie ks. Stefanowi Wyszyńskiemu procesu o zdradę państwa i działalność kontrrewolucyjną, czyli de facto złamanie Kościoła w Polsce – ostatniej instytucjonalnej formy oporu narodu wobec usiłowań narzucenia bezbożnego komunizmu przez najeźdźców sowieckich/moskalskich (wspieranych przez rodzimych zaprzańców). Przesłuchiwany, często po kilkanaście godzin, prawie sto pięćdziesiąt razy (!), zrywano mu paznokcie, plecy kapłana stanowiły jedną wielką niegojącą się ranę. Przetrzymywany przez wiele dni bez ubrania w maleńkim karcerze wypełnionym lodowatą wodą oraz pełnym fekaliów, które kapały również na głowę. Oprawcy z UB zapewne nie znali motta – zawołania biskupa: Da mihi animas, caetera tolle (Daj mi dusze, resztę zabierz). Nigdy nie obciążył przyjaciela – Kard. Wyszyńskiego. Prymas Wyszyński mówił: „Biskup Baraniak uwięziony (…) był dla mnie niejako osłoną. Na niego bowiem spadły główne oskarżenia i zarzuty, podczas gdy mnie w moim odosobnieniu przez trzy lata oszczędzano”.
Zwolniony 30 października 1956, ponownie objął funkcje dyrektora sekretariatu Prymasa Tysiąclecia.
Zaiste był to człowiek i kapłan niezłomnym.
Pośmiertnie – w 100. rocznicę odzyskania niepodległości przez Polskę (2018) - odznaczony Orderem Orła Białego.
Jest kandydatem do wyniesienia na ołtarze. Jego obecny następca w metropolii Poznańskiej arb. Stanisław Gądecki rozpoczął proces beatyfikacyjny (na poziomie diecezjalnym).